Dziennik budowy

Zmęczenie po trzech miesiącach ciężkiej pracy już przeszło, ochłonąłem po targach, zatem czas na krótkie podsumowanie:
. Odwiedzający wyrażali uznanie dla twórcy, mówili, że piękny, że inny, że kompletny i że ma potencjał, ale nie jest jeszcze skończony, więc nikt go jeszcze nie kupi. Ale najważniejsze, że udało mi się zrealizować wielkie marzenie 10-latka chorego na białaczkę – zbudować od zera samochód wg własnego projektu a przy okazji udało się go wystawić na największych na świecie targach kit carów. I niesamowicie miłym uczuciem było gdy przychodził Brytyjczyk, Holender czy Niemiec mówiąc: „ciesze się, że widzę tu Kozmo – obserwuję ciebie na facebooku i podziwiam twój projekt”. Okazuje się, że i poza krajem sporo ludzi obserwuje i kibicuje Kozmo.
A teraz powrót do codziennej pracy i dokończenie prototypu po godzinach. Jest jeszcze dużo drobiazgów ale nie mam już presji czasu i wyczerpał się budżet więc na dalsze aktualizacje będzie trzeba trochę poczekać. Ale zostały już drobiazgi więc myślę, że za miesiąc lub dwa Kozmo pojawi się na torze.

Wczoraj wróciliśmy do Polski. Dzisiaj próbowałem odespać ostatnie tygodnie. Do końca tygodnia zrobiłem sobie wolne i zostaję we Wrocławiu.

Drugi dzień targów za nami. Byłem tak podekscytowany tym co osiągnąłem, że zapomniałem przejść się po targach pooglądać inne auta. Jedynie brat i tata zrobili dosłownie kilka ujęć.

A tak dzisiaj prezentowało się stoisko Kozmo ;-)

Z samego rana udaliśmy się na prom do Dover a potem ruszyliśmy, już po lewej stronie, do Stoneleigh.
Dopiero jakieś 30 mil przed celem zaczęło ze mnie schodzić napięcie. Może dlatego, że zaczęliśmy spotykać innych kitcarowców.
I w końcu około 15.30 (zamiast planowanej 10) dotarliśmy do celu.
Mimo potwornego zmęczenia bardzo sprawnie, z pomocą brata i taty, rozpakowaliśmy Kozmo z lawety, umyliśmy je i pobiegłem po redaktora z magazynu complete KIT CAR, który czekał na nas od 12. Na szczęście pogoda była wyśmienita i udało mu się zaaranżować szybką sesję zdjęciową – przy okazji na szybko telefonem złapałem kilka ujęć.
Następnie szybko rozłożyliśmy stoisko – zdążyliśmy na styk, tuż przed zamknięciem hali. Zostało już tylko dojechać do hotelu i wyspać się przed dwoma targowymi dniami.

Podróż przebiega już bardzo spokojnie. Dzisiaj dojechaliśmy do Dunkierki. Rano prom do Dover i po obiedzie powinniśmy zajechać na teren targów ;-)

Wczoraj wyjechałem z Warszawy do Wrocławia po brata i ojca z którymi jadę na targi. Niestety Kamil nie mógł pojechać z nami. Dzisiaj odespałem we Wrocławiu ostatni bardzo ciężki tydzień i popołudniu ruszyliśmy w kierunku Wielkiej Brytanii.

JEST! Udało się! Mamy to! po kilku kolejnych godzinach w garażu auto jest zapakowane na lawetę i gotowe do wyjazdu na największe na świecie targi kit-carów w Wielkiej Brytanii. Kamil, wielkie dzięki! Czapki z głów! Gdyby nie Ty, to Kozmo nie powstałoby.
Niestety ruszyłem w trasę autem mocno niewykończonym i niedokończonym.
Zabrakło czasu na:
– spasowanie i wyregulowanie na zawiasach klap – szczególnie przedniej
– wyregulowanie bocznych szyb
– zamontowanie tunelu aerodynamicznego pod maską przednią
– zrobienie płaskiej podłogi i dyfuzora z tyłu
– zamontowanie ładnych siatek w otworach
– odebranie osłon przednich świateł
– poprawienie przedniego zawieszenia – bardzo goniłem już czas przerabiając ramę i pomyliłem się z mocowaniem tymczasowego przedniego zawieszenia robiąc je o 3 cm za krótkie (docelowo będzie czeski regulowany Protlum)
– eleganckie ułożenie wiązek elektrycznych i zrobienie wiązek do lamp
– porządne wystrojenie silnika
– i zapewne wiele innych drobiazgów…
Ktoś mógłby powiedzieć, że lepiej odpuścić targi i pojechać za rok ale nie po to robiliśmy z Kamilem przez 2 tygodnie po kilkanaście godzin na dobę nadrabiając wszystkie opóźnienia aby teraz się poddać ;-)

To był niesamowicie długi dzień. Oczywiście cały czas coś szło nie tak. Mieliśmy kryzys ok. 23:00 i już chcieliśmy poddać się po tym jak ukręciła się szpilka od uniballa na którym mocowana jest przednia maska. Na szczęście po chwili załamania wymyśliłem jak na sztukę to poskładać. Niestety przez to Kozmo z prawej strony wygląda jakby miało zbyt nisko ustawione zawieszenie. Nie udało się też wszystkiego dokończyć więc nie wyjadę jutro z samego rana.
Zdjęcie przedstawia stan tuż po zażegnaniu kryzysu, jeszcze przed wklejeniem szyb.